تشکیل غار ها و شکل های درونی آن ها نتیجه ی عمل فرسایش و رسوب گذاری آب های زیرزمینی است. غار زمانی شکل می گیرد که آب های زیر زمینی با نفوذ خود در داخل سنگ ها بتوانند قسمتی از آن ها را حل کنند.
برای تشکیل غار ها ، آب های زیر زمینی باید در جریان باشند، زیرا سکون آب های زیر زمینی باعث کاهش قدرت آنحلال آن می شود. عمل انحلال معمولاً در امتداد درز ها، گسل ها یا سطوح لایه بندی سنگ ها با سهولات بیشتری انجام می گیرد چون سنگ های آهکی به آسانی درآب حل می شوند، بیشتر غار های جهان مربوط به سنگ های آهکی می باشند.
آب باران با دی اکسید کربن هوا ترکیب شده و اسید ضعیف کربنیک را می سازد. این آب اسیدی در کنار آهک قرار می گیرد و آن را در خود حل می کند و ایجاد حفره کرده و کلسیم بیکربنات را می سازد.
در اثر هر عاملی مثل تلاتم آب، گیاهان فتوسنتز کننده، کم شدن عمق و فشار آب باعث خروج گاز کربن دی اکسید از آب سخت که کلسیم بیکربنات است می شود و آهک رسوب می دهد که این رسوب در غار به صورت قندیل یا همان غار سنگ ها نمایان می شود و به مانند تابلو های زیبایی، چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.
شناخته شده ترین غار ها، غار هایی هستند که به غار های انحلالی معروف اند. عوامل مختلفی باعث پیدایش و شکل گیری غار ها می شود. این عوامل می توانند فرآیند های شیمیایی، فرسایشی، آب و نیروهای زمین ساختی میکرو ارگانیسم ها، فشار، تاثیرات اتمسفری و حفاری های انسان باشد.
غار کتله خور به لحاظ کیفیت بلور ها و قندیل ها و تعداد طبقات، اولین غار آهکی و انحلالی جهان به شمار می رود.
غار کتله خور برای اولین بار بر اثر نفوذ آب اسید دار و انحلال توده های آهک ایجاد شده که رگه های سفید رنگ همین آب در دیواره های طبقه اول به صورت خط سفیدی نشان گر دفعات تخلیه آب به طبقات پایین است. غار کتله خور به صورت سه طبقه خشک و در طبقه چهارم به بعد ، مسیر هایی نیز به صورت آبی می باشد و زمین شناسان ، احتمال تشکیل چهار4 طبقه ی دیگر را تا سفره آب زیر زمینی داده اند.
